Friday, September 22, 2006

δείξε μου το πράμα σου, να σου πω ποιος είσαι...

Κωδικός: "The Thing"

Mέθοδος: Διαλέξτε ένα αντικείμενο και εξετάστε το μέσα από τις θεωρίες περί φετίχ, commodity, objecthood, thingness, gift, psyche, capitalism, material culture, mass culture, slavery, mass media, instrumentality, destruction, craftsmanship

Θεωρητικοί: Karl Marx, Marcel Mauss, Bruno Latour, Sigmund Freud, Jacques Lacan, Pierre Bourdieu, Jacques Derrida, Page DuBois, Martin Heidegger, Bataille, Walter Benjamin



Τhing(k) Once: UPIC (Unité Polyagogique Informatique du CEMAMu)
Tο 1977 ο Ξενάκης κατασκευάζει αυτό το περίεργο αντικείμενο υπό το όνομα UPIC: Μια διαδραστική επιφάνεια σχεδιασμού μουσικής. Το thing είναι υβριδιακό: μοιάζει με σχεδιαστήριο αλλά στην πραγματικότητα είναι μια διαδραστική επιφάνεια σχεδιασμού ως μέθοδος μουσικής σύνθεσης. Συνδέεται με έναν υπολογιστή Hewlett-Packard και το γραφικό αποτέλεσμα μεταφράζεται σε μουσική σύνθεση. Ο systran της μουσικής είναι εδώ, από την γλώσσα του σχεδιασμού στην μουσική γλώσσα. Τώρα και εσύ μπορείς να παίξεις μαζί του...Πρώτος πειραματισμός με αυτήν την γραφή οι Mycaenes.


Thing(k) Twice: Τheremin
To 1920 o Leo Theremin σχεδιάζει το Theremin, μια μηχανή αλλοίωσης του τονικού ύψους ανάλογα με την κίνηση των χεριών του καλλιτέχνη...Πάνω κάτω, μέσα έξω, εγώ και το μηχάνημα τώρα αυτοσχεδιάζουμε και κατασκευάζουμε ηλεκτρονικού τύπου μουσική...Πρώτη εκτέλεση ο Theremin το 1927 στην Νέα Υόρκη. Δεύτερη, το Swan του Saint-Saens από την Clara Rockmore το 1934 πάλι στην Νέα Υόρκη.


Thing(k) for a last Third Time: The Art of Noise
Το 1913 o Luigi Russolo, μέλος της ομάδας των Futurist γράφει το μανιφέστο που τα ξεκίνησε όλα. Ανάμεσα στα διάφορα υποστηρίζει πως η μουσική του τότε είναι η μουσική της πόλης, των ήχων της μηχανής, των αυτοκινήτων, των κορναρισμάτων, του φρενήρες πλήθους, μουσική είναι ο θόρυβος. Με ντουντούκες στο χέρι ανεβάζει παραστάσεις οι οποίες βρίσκουν τους καλλιτέχνες στο τέλος να βολτάρουν στη σκηνή παρέα με τα οπωρολαχανικά που τους εκσφενδονίζουν οι θεατές.

Δείξε μου λοιπόν και εσύ το πράμα σου, να σου πω ποιος είσαι...

6 comments:

Calamity Jane said...

χμ...μόλις παρατήρησα ότι όσο η τεχνολογία προοδεύει, όλο και πιο πολύ απουσιάζει το ανθρώπινο στοιχείο από τις φωτογραφίες...μάλλον παύει το αποτέλεσμα να ανήκει στον δημιουργό του, ή λέτε να συντρέχει άλλος λόγος?

Anonymous said...

Ωραίο και μεγάλο θέμα πράγματι. Όπως ο Xenakis. Τι μόρφη.
Αυτή η συσκευή χρησιμοποιήθηκε και από ένα μοντερνο συγκρότημα αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα πιο ήταν.

Anonymous said...

Α τους βρήκα είναι πολλοί. Beach boys, Zeppelin και πολλοί άλλοι

Anonymous said...

Ένα πόπ παράδειγμα, το οποίο είμαι βέβαιος ότι είναι προσχηματικό καθώς αποτελείται από δεσμίδες φωτός και χρησιμοποιείται κυρίως για να παράγει θέαμα:

http://en.wikipedia.org/wiki/Laser_harp

Στα νιάτα μου ήμουν φάν του Ζαρ. Ένας φίλος ηλεκτρονικός μου έφτιαξε ένα μαραφέτι που ανεβοκατέβαζε την τάση σε οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή το έβαζες. Το δοκίμασα στο αρμόνιό μου (να θυμηθώ να ρωτήσω που είναι παρκαρισμένο τώρα που το γράφω) και κατάφερα να κάνω πιστές αναπαραγωγές του Oxygen.

Ενδιαφέρον, ελπίζω.

- Νίλς.

Calamity Jane said...

δόκτωρα θέλω επειγόντως τις πηγές σου! Που ακριβώς το χρησιμοποίησαν? Μπορείς να μου στείλεις το λινκ?

Calamity Jane said...

χμ...βλέπω ότι όλοι μας έχουμε πειραματιστεί με κάποιες από τις ηλεκτρονικές μορφές μουσικής...Με κάποιο μαραφέτι...Νιλς ευχαριστώ για την αναφορά σου...Χρήσιμη θα μου είναι