Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με τας φυσικάς επιστήμας. Φανταστείτε κάτι σε Νεύτωνα χωρίς τόσες πολλές τρίχες και χωρίς κανένα μήλο να μου έχει πέσει ποτέ στο κεφάλι. Η τελευταία μου ανακάλυψη ανατρέπει τις ως τώρα θεωρίες περί μυρωδιάς και άλλων ντετερμινιστικής φύσης παρατηρήσεων για τις σχέσεις της γάτας και του σκύλου. Όχι κύριοι και κυρίες μου. Ο σκύλος και η γάτα έχουν επικοινωνιακό πρόβλημα, και μάλιστα σοβαρότατο.
Ας ξεκινήσουμε με την εξής υπόθεση. Έστω ένας σκύλος και μια γάτα στον ίδιο χώρο. Ο σκύλος χαίρεται για το καινούργιο φιλαράκι του και κουνάει την ουρά του. Η γάτα βλέπει τον σκύλο να κουνάει την ουρά του, και ξέροντας ότι αυτή κουνάει την ουρά της μόνο όταν είναι εκνευρισμένη, το ερμηνεύει λάθος ότι ο σκύλος θέλει μπλεξίματα. Ξεκινάει λοιπόν και αυτή να κουνάει την ουρά της, ετοιμοπόλεμη όπως πάντα. Βλέποντας ο σκύλος να κουνάει η γάτα την ουρά της το λαμβάνει ως θετικό σημάδι, αφού ο ίδιος από χαρά και μόνο το κάνει, και προχωράει στα ενδότερα. "Την βάψαμε" αναλογίζεται η γάτα και αρχίζει να καμπουριάζει και να στέλνει και άλλα τέτοιου είδους απειλητικά μηνύματα, που όμως για τον σκύλο δε σημαίνουν τίποτα. Το δράμα κορυφώνεται και κάπου ανάμεσα σε δεύτερο και τρίτο βήμα γίνεται της τρελής το πανηγύρι.
Τώρα ξέρετε. Στην φωτό εγώ με τον σκύλο μου κάπου στα λιβάδια του Μειν.
To be continued...
Forthcoming: Why seagulls follow ships or the pedagogical role of the family.
Cordially,
Calamity Jane.
5 comments:
Αγαπητέ Spy-rous:
Εγώ επιστήμων πράμα και να διαλέξω? Που τέτοιες πολυτέλειες.
Σας φιλώ πάραυτα και σας ευχαριστώ για τα σχολιά σας.
megeia to blog! +)
congratulations!
it looks promising!
could i ask a question?
who is the girl in the photo?
zzz
χιχι...thanks zzz! Hope to keep uploading little candies!!!
I would like her to be me...But who knows, may be she is! lol.
Kisses
Λοιπόν αυτό που λές συμβαίνει και με τους ανθρώπους μερικές φορές όταν χρησιμοποιούν το ίδιο "σήμα" για διαφορετικά συναισθήματα. Είχα γνωρίσει μια γυναίκα λοιπόν που όταν μου χαιδευε τα μαλλιά εγώ ένιωθα πολύ όμορφα και ανταπέδιδα την τρυφερή χειρονομία. Την επόμενη η διάθεσή της είχε αλλάξει και εξαφανιζόταν για μέρες πολλές.
Αυτό έγινε πολλές φορές, μέχρι που το έμαθα πια.Ετσι την τελευταία φορά που το έκανε της είπα απλά "Μωρό μου άντε γαμήσου".Και συννενοηθήκαμε.
αγαπητέ padrazo. Ακριβώς έτσι...Τι νόμιζες δηλαδή...Μούφες ότι αποτελούμε το πλέον εξελιγμένο είδος του ζωικού βασιλείου...Εκεί, στην βάση του κινούμαστε ακόμα...
Σε ευχαριστώ που πέρασες και ελπίζω να τα ξαναπούμε.
Post a Comment